tamirgahenissan

ایربگ یا کیسه هوا، یک وسیله ایمنی نسبتا مدرن است که در زمان بروزتصادفات خودروها، پر از باد شده و به شکل یک بالشتک از محفظه خود خارج می‌شود؛ بالشتک هوا در سیستم ایربگ اتومبیل، باعث کاهش میزان برخورد سرنشینان اتومبیل با دیگر قطعات داخلی خودرو می‌شود. بر اساس تحقیقات انجام شده در سال 2001 در صورتی که سرنشینان اتومبیل اقدام به بستن کمربند ایمنی کنند، در زمان تصادفات رانندگی ایربگ یا کیسه هوا می‌تواند حداقل تا ۸ درصد از کشته شدن آن‌ها جلوگیری کند. ایربگ‌ها در سال 1941 برای اولین بار صنایع مربوط به جت‌های جنگی طراحی و تولید شدند و پس از گذشت مدتی، در سال 1980 برای اولین بار توسط تولیدکنندگان خودرو‌ها مورد استفاده قرار گرفتند. چند سال اخیر و با توسعه استاندارد‌های ایمنی در سراسر دنیا، سیستم‌های ایمنی مربوط به ایربگ یا کیسه هوای خودرو‌ها در دچار تغییرات فراوانی شده‌اند و امروزه بخشی جدا نشدنی از صنایع خودروسازی دنیا به حساب می‌آیند. انواع ایربگ‌ها بر اساس ساختار امروزه ایربگ‌ها از نظر ساختار به دو سامانه SRS و SRP تقسیم می‌شوند. SRS به معنی سیستم محدودکننده تکمیلی می‌باشد و این کلمه اولین بار در دهه 80 میلادی توسط صنایع خودرو سازی اروپا به کار برده شد. Supplemental Restraint System یا SRS به مجموعه‌ای از ابزار و استاندارد‌های ایمنی خودرو گفته می‌شود که ایربگ نیز جزئی از آن است. اتومبیلی که از سیستم ایمنی SRS برخوردار است به معنی آن می‌باشد که حداقل یک ایربگ جلو (راننده) و یک کمربند ایمنی دارد. استاندارد SRS کمی زمان برد تا به صنعت اتومبیل سازی امریکا برسد به همین دلیل بر اساس تعریف صنایع خودروسازی آمریکا SRS به معنی وجود ایربگ یا کیسه هوا در اتومبیل است و کمربند‌های ایمنی خودرو جزء این سامانه به حساب نمی‌روند. مهم‌ترین عنصری که باید در تعریف سامانه SRS در نظر بگیریم نحوه پر شدن کیسه‌های هوا یا همان ایربگ‌ها است. با گذشت زمان و توسعه فناوری‌های ایمنی در خودرو‌ها کم کم استاندارد‌های تعریف شده برای سامانه SRS تغییر کرد و امروزه مهم‌ترین ویژگی این سیستم سرعت مکانیزم باد شدن کیسه‌های هوا می‌باشد. بر اساس ا,ایربگ خودرو,انواع ایربگ,ایربگ خودرو ...ادامه مطلب