tamirgahenissan

ایربگ یا کیسه هوا، یک وسیله ایمنی نسبتا مدرن است که در زمان بروزتصادفات خودروها، پر از باد شده و به شکل یک بالشتک از محفظه خود خارج می‌شود؛ بالشتک هوا در سیستم ایربگ اتومبیل، باعث کاهش میزان برخورد سرنشینان اتومبیل با دیگر قطعات داخلی خودرو می‌شود. بر اساس تحقیقات انجام شده در سال 2001 در صورتی که سرنشینان اتومبیل اقدام به بستن کمربند ایمنی کنند، در زمان تصادفات رانندگی ایربگ یا کیسه هوا می‌تواند حداقل تا ۸ درصد از کشته شدن آن‌ها جلوگیری کند. ایربگ‌ها در سال 1941 برای اولین بار صنایع مربوط به جت‌های جنگی طراحی و تولید شدند و پس از گذشت مدتی، در سال 1980 برای اولین بار توسط تولیدکنندگان خودرو‌ها مورد استفاده قرار گرفتند. چند سال اخیر و با توسعه استاندارد‌های ایمنی در سراسر دنیا، سیستم‌های ایمنی مربوط به ایربگ یا کیسه هوای خودرو‌ها در دچار تغییرات فراوانی شده‌اند و امروزه بخشی جدا نشدنی از صنایع خودروسازی دنیا به حساب می‌آیند. انواع ایربگ‌ها بر اساس ساختار امروزه ایربگ‌ها از نظر ساختار به دو سامانه SRS و SRP تقسیم می‌شوند. SRS به معنی سیستم محدودکننده تکمیلی می‌باشد و این کلمه اولین بار در دهه 80 میلادی توسط صنایع خودرو سازی اروپا به کار برده شد. Supplemental Restraint System یا SRS به مجموعه‌ای از ابزار و استاندارد‌های ایمنی خودرو گفته می‌شود که ایربگ نیز جزئی از آن است. اتومبیلی که از سیستم ایمنی SRS برخوردار است به معنی آن می‌باشد که حداقل یک ایربگ جلو (راننده) و یک کمربند ایمنی دارد. استاندارد SRS کمی زمان برد تا به صنعت اتومبیل سازی امریکا برسد به همین دلیل بر اساس تعریف صنایع خودروسازی آمریکا SRS به معنی وجود ایربگ یا کیسه هوا در اتومبیل است و کمربند‌های ایمنی خودرو جزء این سامانه به حساب نمی‌روند. مهم‌ترین عنصری که باید در تعریف سامانه SRS در نظر بگیریم نحوه پر شدن کیسه‌های هوا یا همان ایربگ‌ها است. با گذشت زمان و توسعه فناوری‌های ایمنی در خودرو‌ها کم کم استاندارد‌های تعریف شده برای سامانه SRS تغییر کرد و امروزه مهم‌ترین ویژگی این سیستم سرعت مکانیزم باد شدن کیسه‌های هوا می‌باشد. بر اساس ا,ایربگ خودرو,انواع ایربگ,ایربگ خودرو ...ادامه مطلب

مجموعه دنده های سیاره ای و نسبت انتقال دور: وقتی جعبه دنده اتوماتیک را باز کرده و به داخل آن نگاه می کنیم ، مجموعه ای عظیم از اجزای مختلف را در فضای نسبتاً کوچکی می بینیم . از جمله چیزهاى دیگری که شما می بینید: *مجموعه دنده های سیاره ای *مجموعه ای از باند ها که اجزای مختلف مجموعه دنده ها را قفل می کند * مجموعه ای متشکل از سه صفحه کلاچ که قسمت های دیگر از مجموعه دنده ها را قفل می کند *یک سیستم هیدرولیک که کلاچ ها و باندها را کنترل می کند *یک پمپ دنده ای بزرگ که روغن را در اطراف گیربکس به حرکت در می آورد مجموعه دنده های سیاره ای قلب گیربکس های اتوماتیک است. این یک قسمت ، همه نسبت های انتقال دور را که در یک گیربکس اتوماتیک قابل تولید است به وجود می آورد. همه قسمت های دیگر که در آنجا هستند به مجموعه دنده های سیاره ای کمک می کنند که این کار ها را انجام بدهد. دنده یک : در دنده یک، دنده خورشیدی کوچک در جهت عقربه های ساعت توسط توربین تورک کانورتور چرخانده می شود. حامل سیاره ای سعی می کند در خلاف جهت عقربه های ساعت بچرخد، اما توسط کلاچ یک طرفه (که تنها مجاز است در جهت عقربه های ساعت بچرخد) نگه داشته می شود و دنده رینگی شفت خروجی را می چرخاند. دنده کوچک 30 دندانه دارد و دنده رینگی 72 دندانه دارد. دنده دو: این گیربکس بعضی قسمت ها را هماهنگ می کند تا این که نسبت مورد نیاز برای دنده دو را بدست بیاورد. آن شبیه دو مجموعه دنده سیاره ای عمل می کند که با یک حامل سیاره ای مشترک به همدیگر وصل شده اند. در مرحله اول حامل سیاره ای، دنده خورشیدی بزرگ را به عنوان دنده رینگی به کار می گیرد. بنابراین مرحله اول شامل خورشیدی (دنده خورشیدی کوچکتر) حامل سیاره ای و دنده رینگی (دنده خورشیدی بزرگتر) است. گیربکس اتوماتیک چگونه کار می کند؟ برای هر دور چرخش دنده خورشیدی کوچک، حامل سیاره ای 2.2 بار می چرخد. در مرحله دوم حامل سیاره ای به عنوان ورودی برای مجموعه سیاره ای دوم عمل می کند. برای کاهش دور دنده دوم، ما مرحله اول را در مرحله دوم ضرب می کنیم 0.67 * 2.2 تا به نسبت دور کاهشی 1.47:1برسیم. ممکن است صدای ناراحت کننده ای ایجاد کند، در حالی که فرایند عادی است. دنده سه: بیشتر گیربکس های اتوماتیک در دنده سه نسبت انتقال دور 1 به 1 دارند. برای ایجاد نسبت دور خر,گیربکس,گیربکس اتوماتیک,جعبه دنده اتوماتیک,مجموعه دنده های سیاره ای,دنده های سیاره ای گیربکس ...ادامه مطلب

همانطور که می دانید، تقاضا برای گیربکس دستی در خودروهای اسپرتِ رده بالا روز به روز در حال کاهش است. فراری و لامبورگینی مدت زیادی است که گیربکس دستی را کنار گذاشته اند و ظاهراً خودروسازان دیگری که در زمینه تولید خودروهایی با عملکرد بالا فعالیت می کنند نیز چنین رویه ای را در پیش گرفته اند. برخی از مدل های پورشه مانند 911 GT3 و GT3 RS پیش از این فقط با گیربکس دستی به فروش می رسیدند، اما الان دیگر خبری از گیربکس دستی در این مدل ها نیست. همه این گیربکس های دستی جای خود را به گیربکس های دوکلاچه (Dual Clutch Transmission) داده اند که اصطلاحاً این نوع گیربکس را DCT گویند. این روزها بیشتر مشتریان ترجیح می دهند که خودروی آنها به گیربکس دوکلاچه مجهز باشد، در صورتی که به نظر می رسد بسیاری از آنها درک صحیحی از این نوع گیربکس نداشته و یا تصور کاملاً غلطی از آن دارند. به همین دلیل، در این مقاله با گیربکس دوکلاچه و چگونگی کارکردِ آن آشنا خواهید شد و پس از آن متوجه خواهید شد که چرا این نوع جعبه دنده جای گیربکس دستی را گرفته است. در اصل، گیربکس دوکلاچه یک جعبه دنده دستی است که خودکار شده است و دو کلاچِ جدا از هم دارد، یک کلاچ برای دنده های فرد و یک کلاچ برای دنده های زوج. بنابر این می توان گفت گیربکس دوکلاچه متشکل از دو جعبه دنده دستی است که در کنار هم قرار گرفته اند. گیربکس های دوکلاچه معمولاً عملکردی شبیه به گیربکس های اتوماتیک معمولی دارند، یعنی پدال کلاچ وجود نداشته و اهرم تعویض دنده چهار حالت زیر را دارد: حالت P یا پارک (Park) حالت R یا دنده عقب (Reverse) حالت N یا خلاص (Neutral) حالت D یا درایو (Drive) همچنین هنگام رانندگی، یک گیربکس دوکلاچه می تواند دقیقاً شبیه به یک گیربکس اتوماتیک معمولی رفتار کند، یعنی دنده ها را به صورت خودکار تعویض کند، یا اینکه راننده می تواند توسط شیفترهای پشت فرمان یا توسط اهرم تعویض دنده در حالت تیپ ترونیک، دنده ها را به صورت دستی تعویض کند. عملکرد گیربکس دوکلاچه بدین صورت است: فرض کنید کلاچ اول با یک دنده فرد درگیر است، در این حین کامپیوتر تشخیص می دهد که شما پس از این به کدام دنده زوج نیاز خواهید داشت و کلاچ دوم را برای دنده زوج مورد نظر آماده می کند. به زبان ساده تر، گیربکس دوکلاچه در زمان مناسب کلاچ ها را جابجا می کند. بنابر ای,گیربکس دوکلاچه,گیربکس اتوماتیک,گیربکس,گیربکس DCT, DCT, گیربکس,انواع گیربکس ...ادامه مطلب